‘Er wordt hard gewerkt, maar de sfeer is relaxt’

Werkontwikkelbedrijf Ontplooj biedt werkgelegenheid aan zo’n 550 mensen in Almelo, Wierden, Twenterand, Dinkelland en Tubbergen. Een groot aantal werkt aan de Plesmanweg in Almelo, maar er zijn ook veel Ontplooj medewerkers actief bij gerenommeerde bedrijven. Thom Stulen bemenst sinds begin dit jaar met collega’s Ceciel en Claudia de receptie van Ontplooj en het bedrijfsverzamelgebouw Matrix. Hij deelt graag zijn ervaring over werken bij Ontplooj en prijst zich heel gelukkig met zijn mooie baan. ‘Er wordt echt wel hard gewerkt, maar de sfeer is heel relaxt en ik voel geen druk.’

Thom Stulen komt van ver; zijn wieg stond 30 jaar geleden in de provincie Utrecht. Het gesternte was hem indertijd niet heel goed gezind. Thom werd geboren met spina bifida, een ‘open ruggetje’. Gevolg was dat hij als kind al moeilijk kon lopen. Een ander nadeel was dat hij ook concentratieproblemen had. Een ‘gewone’ basisschool bleek te lastig, maar het speciaal onderwijs bracht hem verder dan menigeen – inclusief Thom zelf – ooit had gedacht. Op het voortgezet onderwijs mikte hij nog even op een toekomst in de zorg- en welzijnssector (‘Ik wilde graag met kinderen werken’) maar op het MBO slaagde hij voor de studie secretarieel medewerker.

Thom ging aan de slag als receptionist/administratief medewerker bij de Universiteit Utrecht. Dan rijst de vraag hoe hij in Almelo terecht kwam. ‘Oh, voor de liefde natuurlijk’, verklaart hij, ‘en de woningmarkt. Toen mijn vriendin zwanger werd, moest er iets gebeuren. Ik stond al sinds mijn 17e ingeschreven voor een woning, maar het enige wat ik in Utrecht kon krijgen was een kleine studio van kamer, slaapkamer en keuken in één. Dat was natuurlijk niets voor ons. Dus moest ik verhuizen. Toen ik bij de Universiteit aangaf dat die kans er was, kreeg ik gelijk ontslag….maar achteraf was dat ook een gelukje. Want onze zoon werd 2,5 week te vroeg geboren. Een maandje later gingen we verhuizen van de flat naar de woning in De Riet waar we nu zitten, dus het kwam allemaal goed uit.’ Spijt van de verhuizing van het bruisende Utrecht naar het kalme Almelo heeft hij geen moment. ‘Nee, het is jammer dat ik vrienden minder vaak zie maar de meeste spreek ik toch wel iedere dag.’

Anderhalf jaar lang was Thom huisman en vader van Maes, toen de gemeente Almelo zich meldde met de mededeling dat ze wel werk voor hem hadden. ‘Hier dus, bij Ontplooj.’ Net als de meeste nieuwkomers belandde Thom op de afdeling Multipack. Hij werd getroffen door de prettige sfeer. ‘Weet je, in Utrecht was het rammen, rammen en doorwerken. Hier wordt echt wel hard gewerkt, maar de sfeer is heel relaxt. Je voelt geen moment druk. Op mijn eerste werkdag stond er op zeker moment een vrouw achter mij en daar heb ik wel een uur mee gekletst over van alles en nog wat. Ook grapjes gemaakt, hartstikke leuk. Toen ze weg was zeiden ze tegen me: ‘Weet je met wie je hebt zitten praten?’ Ik had geen idee. ‘Met de manager’, zeiden mijn collega’s. Hoger zijn ze hier niet. Met haar (Maud van Geel red.) kan ik nog altijd hartstikke leuk praten. Dit is ook de eerste baan waar ik zo bij de directeur binnen durf te stappen of met wie ik een geintje kan maken.’

Ofschoon Thom vol goede moed begon bij Multipack kostte het hem toch moeite. Voor hem was het inpakwerk te eentonig. ‘Van doosjes inpakken leer ik niet zoveel.’ Dat hij zich niettemin positief inzette, leverde hem na een jaar een ontzettend leuke functie – die van receptionist – op. ‘Ze hadden mijn cv nagekeken en vertelden toen dat er een baan voor 16 uur vrijkwam bij de receptie. Voorwaarde was wel dat ik ook 12 uur bij Multipack zou blijven werken. Ik had intussen al gezien dat er bij Multipack ook een technische afdeling was en heb gezegd dat ik daar dan wel naar toe wilde. Want dan leer ik tenminste ook iets. Ik maak nu lampen. Daar wist ik tot nu toe helemaal niets van, maar kan ik nu ook.’

Achter de receptie is Thom het vriendelijke gezicht voor de ontvangst van alle gasten en de aardige stem aan de telefoon. Verder verricht hij met plezier administratief werk zoals postverwerking en mailverkeer. Het gaat hem heel goed af, al vond hij de eerste dagen toch spannend. ‘Ik had dit werk in Utrecht natuurlijk gedaan, maar dat was alweer twee jaar geleden. Ik wist niet of ik het nog wel kon. (Met een brede grijns) Maar dat lukte wel. Bovendien mag je hier best een fout maken, daar doen ze helemaal niet moeilijk over.’

Over zijn nieuwe werkgever Ontplooj is Thom heel erg positief. Op de schaal van 0 – 10 scoort Ontplooj bij hem een dikke, dikke 8 (‘en nog wel iets meer’). Het jaarcontract dat hij intussen heeft, maakt hem gelukkig. Het liefst blijft hij ook daarna. ‘Oh, als ze me hier die optie ,geven…wil ik dolgraag blijven. 100%’.

Dit was Thom zijn verhaal over werken bij Ontplooj. Benieuwd naar andere verhalen? Bekijk dan deze pagina.