
Willy Kleine: ‘ik hoop dat ik hier tot mijn pensioen mag blijven’
Werkontwikkelbedrijf Ontplooj biedt werkgelegenheid aan zo’n 700 mensen in Almelo, Wierden, Twenterand, Dinkelland en Tubbergen.
Een groot aantal werkt aan de Plesmanweg in Almelo, maar er zijn ook honderden Ontplooj medewerkers actief bij gerenommeerde bedrijven. Willy Kleine (58 jaar) uit Geerdijk tekende eind augustus een jaarcontract nieuw beschut bij Ontplooj. Ze is er zielsgelukkig mee, maar heeft haar baan voor een heel, héél belangrijk deel aan haar eigen vasthoudendheid en inzet te danken. ‘Van mijn eerste salaris heb ik wat lekkers voor mijn man gekocht’.
De wieg van Willy Kleine stond in Almelo, maar als kind verhuisde ze met haar moeder heel wat keren. Van Almelo naar Geesteren, terug naar Almelo, weer naar Geesteren, terug naar Almelo. Ze heeft daardoor ook de binnenkant van heel wat scholen gezien waaronder de Meisjesvakschool in Almelo en de LHNO (Lager Huishoudelijk en Nijverheid Onderwijs) in Tubbergen. Toen ze klaar was met de studie bemachtigde ze een eerste baan bij JB Vlees in Vriezenveen. ‘Ik ben begonnen tussen de varkenskoppen’, zegt ze opgewekt.
Fijn werk was het bij JB Vlees niet voor Willy: ze moest oren afsnijden van varkens en vlees inpakken, maar ze haalde er haar neus niet voor op. ‘Ik wilde gewoon heel graag aan het werk’. Ze hield het ook drie jaar vol, tot ze fikse problemen kreeg met haar gehoorapparaat. ‘Dat ging van het vocht in de fabriek iedere keer kapot en ik kreeg ook oorontstekingen.’ Willy verliet de vleesverwerkingssector, met achterlating van een prille liefde. ‘Want ik ontmoette wel mijn man tussen die varkenskoppen. Alleen zijn we elkaar toen tien jaar uit het oog verloren.’
Willy Kleine meldde zich na haar vertrek bij JB Vlees bij een uitzendbureau en werkte jarenlang voor de meest uiteenlopende bedrijven in verschillende plaatsen.
Ze ging op zichzelf wonen en juist op dat moment arriveerde er een bijzonder kaartje met de tekst: ‘Je bent heel bijzonder voor mij’. Haar oud-collega en jeugdliefde Henk had haar weten op te sporen en de twee zijn nooit meer uit elkaar gegaan.
Kort na de eeuwwisseling ging Willy werken in de thuiszorg. Het was een veeleisende baan waarvoor hard gewerkt moest worden onder grote druk. Hoe graag Willy ook wilde werken, het ging niet meer. Ze werd ziek in 2018.
Eenmaal thuis knapte Willy toch op en al verveelde ze zich geen moment, ze miste het werken en wilde haar eigen inkomen verdienen. ‘Ik heb een goede man die zei: ‘Hier heb je mijn bankpas. Maar dat wilde ik niet, ik wilde werken.’ Ze stapte zelf naar de gemeente en vroeg om aangepast werk maar kwam niet verder.
Later belandde ze bij het UWV en drong ook daar aan op aangepast werk. Het UWV kon niets voor haar doen. Ze probeerde een baan te vinden met een jobcoach, maar ook dat lukte niet.
Maar toen! Plofte er een krantje op haar deurmat met daarin een advertentie van Ontplooj: Voor iedereen passend werk. Willy: ‘Toen ik dat zag, heb ik gelijk gemaild.’ Dat telefoontje resulteerde in een rondleiding op de afdeling talentontwikkeling van Ontplooj en het aanbod om daar proef te komen draaien. Willy moest met collega’s vooral veel inpakwerk doen. Ze draaide er haar hand niet voor om. ‘Het maakt me echt niet uit wat ik moet doen. Al is het vies en smerig werk.’
Bij Ontplooj zagen ze al snel dat Willy een geweldige werknemer is. Nog geen jaar na haar komst mocht ze daarom kijken of werken op de werkontwikkelafdeling 3 iets voor haar zou zijn.
De afdeling doet heel veel inpakwerk voor verschillende ondernemingen. Willy draaide vanaf het eerste uur moeiteloos mee en is blij dat ze weer haar eigen geld verdient. ‘Van mijn eerste salaris koop ik iets lekkers voor mijn man’. Daarbij heeft ze het reuze naar haar zin. ‘Ik vind het hartstikke fijn om hier te werken.
Er is geen druk, er staat niemand achter je te zeggen dat het sneller moet, het is gezellig, je hebt een leuk praatje met de collega’s. Ik heb een jaarcontract gekregen maar ik hoop dat ik tot mijn pensioen mag blijven.’